مشکلات و نیازمندیهای مالستان

مشکلات ومحرومیتهای مالستان

مردم مالستان مانند ساير مردم هزارستان، از محروميت هاي طاقت فرسا و باورنکردنی رنج مي برند.مالستان با داشتن حدود 180000 جمعیت حتی یک شفاخانه مجهز نیزندارد.که رساندن بیماران عاجل و غیرجاجل به ولایات همجوار یا کابل، هزینه بسیار سنگینی برگرده مردم بیچاره و فقیر این دیار تحمیل می کند نمونه ی بارز آن انتقال دانش آموزان دختر مالستان به کابل بود که به بیماری ناشناخته مبتلا شده بودند اما هیج مرجعی درمالستان پاسخگوی نیازهای اورژانسی آنان حتی تا رسیدن به شفاخانه های کشور در دیگر ولسوالی یا ولایات نبود. چه بسا مادران زیادی که در هنگام وضع حمل جان شیرین و امید وار خود را از دست مي دهند و بيماران زيادي در مسير راه جاغوري، غزني و کابل تلف مي شوند. بويژه در فصل زمستان که راهها در اثر برف و يخبندان مسدود مي شود، تعداد قربانيان چند برابر مي گردد.

از مشکلات بزرگ و بحران آفرین این ولسوالی نداشتن سرک پخته و وضعیت اسفناک شاهراه ولایت غزنی - ارزگان است که گذشته از اینکه دو ولایت پرنفوس غزنی و ارزگان را به هم وصل می کند ونزدیکترین راه ولایت ارزگان بسوی کابل است مورد نیاز شدید جمعیت بزرگ مالستان و ولسوالی اجرستان نیزهست اما هنوز که هنوز است این شاهراه کلیدی پخته نشده است که هیج بلکه در بدترین وضعیت خاکی و خطرآفرین قراردارد.

مشکل عمده دیگر، نبودن مکتب به اندازه نیازمردم و متناسب باشرایط کوهستانی منطقه و با تجهیزات وامکانات کامل و معلمین مسلکی و لایق می باشد. مکاتب موجود نسبت به نفوس مالستان فقط جوابگوی 50٪ نیازهای مردم است که از ساختمان و تجهیزات کافی نیز برخوردار نیست. دربعض مناطق دانش آموزان باید حدود یک و نیم ساعت پیاده راه را طی نمایند تا به مکتب ولیسه برسند مثلا دانش آموزان مناطق نیزار و سوکه وتلخک تا به لیسه شنیده یا میرادینه می رسند حداقل یک و نیم ساعت باید راه بروند همینطور در سایرنقاط این ولسوالی کوهستانی.

ادامه مطلب را در این وبلاگ بخوانید