اَزُو روزی که صــدیقه ره دیدوم

دلمه کـندَه شده جاگه خو نِیــــه


مسلمانا بایــــید چاره مَـــه کـَـنید

ده پیش چیم از مـَه  دِیـدِه مَه ِنیَه

 

هوا آوُورَه امــــروز دِیلمَـه دِیقَــه

 صَـــبا مورُوم طَلَب گار صد یقَه

 

خُدا کَنَـــــه جَوابشِی رَد نَباشـَه

 اَمُو اَیکِه صــدیقه خیـــــلی زیقَه




این شعرناب هزارگی تقدیم خدمت بازدید کنندگان هزارگی وبلاگ، گاهی تفت دلم خیلی زیاد می شود مجبورم کلمه های هزارگی را پشت سرهم ردیف کنم و بنام شعر هزارگی بگذارم. امیدوارم توانسته باشم اندکی احساس تازه و خوشایند به کسانی که با لهجه هزارگی آشنایی دارند بخشیده باشم!